Als een sprookje

Sprookjes bestaan niet – maar na een weekje Madeira moet ik misschien mijn mening herzien, want dit komt wel erg dicht in de buurt. Hier schrijf je je eigen sprookje.

Wanneer ik ’s morgens de balkondeuren openklap, strijkt de frisse oceaanlucht liefkozend langs mijn gezicht. Ik adem diep in en geniet elke keer opnieuw van die verrassende bloemengeur. In de tuin wacht het haast rimpelloze zwembad op de eerste zonnebaders. Voorlopig hebben alleen de vogels het voor het zeggen. Mijn favoriete moment van de dag.

Baai van Funchal

Hotel Quinta da Bela Vista heeft zijn naam niet gestolen. Terwijl het zich zelf mag omringen met een prachtige botanische tuin, biedt het zijn gasten uitzicht op de levendige baai van Funchal. Dit boetiekhotel – vroeger een suikerrietboerderij, wist de vriendelijke receptioniste me te vertellen – is absoluut een pareltje. Achter de statige gevel van het landhuis wacht een warm interieur, elegant aangekleed met oude Engelse meubelen en gedecoreerd met kunstwerken.

Grandeur en gastvrijheid

Het hotel is nog steeds in familiale handen, en dat merk je. Hier verblijven is als thuiskomen. Je wordt met evenveel hartelijkheid ontvangen als de gasten van de quinta in vroegere dagen. Grandeur en gastvrijheid, en dat in een oase van rust. Dit is beslist een gedroomde plek om ongestoord te genieten.

Adembenemend

Al zou ik mijn leven kunnen spenderen tussen deze hotelmuren, Madeira is té bijzonder om onontdekt te blijven. Een mooie kennismaking is een wandeling langs een van de typische levadas. Wij kozen voor de tocht die naar de Caldeirão Verde leidt, langs adembenemende vergezichten, spectaculaire ravijnen en een viertal tunnels – vergeet je zaklamp niet! – met altijd het klaterende water aan je zijde. Geen tocht om op muiltjes te doen, maar het decor is wél als in een sprookje.

Pure magie

Aan deze ervaring en zoveel andere te koesteren momenten denk ik terug wanneer we op de laatste avond dicht tegen elkaar aan kruipen op ons zorgvuldig gekozen plekje in de eindeloze vlakte van Paul da Serra, het ‘dak’ van het eiland. De rit hierheen door het pikdonker was best spannend, maar dat avontuurtje wordt beloond met een unieke lichtshow. Dit is dé plek om sterren te spotten. Wat zich boven onze hoofden ontvouwt, is werkelijk magisch. Nooit gedacht dat er zóveel lichtpuntjes in het heelal waren. Als ik een vallende ster zie, heb ik slechts één wens: dat er aan deze avond geen einde komt.

Nog meer luxe inspiratie op doen? Lees dan één van de andere blogposts!